ทริปเที่ยวจังหวัด “พังงา” เดินทางมาถึงวันที่ 4 แล้ว (ตอนที่ 2) เราแพลนกันไว้ว่า จะขับมอไซด์เล่นไปเรื่อยๆ จากมังกี้จนถึงตะกั่วป่า ซึ่งห่างจากเขาหลัก 40 กิโล อยากขับไปชิลๆ แต่แดดไม่พาชิลเลยค่ะ
อ่านทริปพังงาตอนที่ 1 ได้ที่นี่
https://www.highondreams.com/travel/seasunphangnga001/
ออกตอนเที่ยง เพราะตื่นสาย 555 แล้ววันนั้นกลับมาดูพยากรณ์อากาศ บอกว่าเป็นวันที่ร้อนที่สุดในประเทศไทย (40+แน่ๆ) T_T เห็นป้ายน้ำตก ก็ขี่ตามอย่างไว อยากแวะอะไรเย็นๆ
“เนี่ย…น้ำตก”
“ไหนๆ”
“ก็เนี่ยยแหละ!!!!”
“ไหนวะน้ำ…”
แล้วเรา ก็ไม่คิดจะแวะน้ำตกที่ไหนอีกเลย 555
เนี่ย
สภาพการเดินทาง ตอนอยู่ทะเลจะไม่กลัวแดดค่ะ พอขึ้นบกทีไร กลัวแดดทู๊กกกที ไม่รู้เป็นอะไร แล้วก็ไม่รู้จะกลัวทำไมแล้ว 555 เราเป็นคนขับตลอดทริปค่ะ เลยต้องกันเป็นพิเศษ ไม่มีกางเกงขายาว เลยต้องเอาผ้ามาพัน เป็นโจงกะเบน เช่นนี้แล….
ตะกั่วป่าเมืองเก่า
ตะกั่วป่าเมืองเก่า พอมาถึงนี่รีบหาร้านนั่งทันที
“กุไม่ไหวแล้วเมิงงง ขอพักร้อน… อยากเดินไปไหน ไปก่อนเลยนะ เรารออยู่นี่”
เราพักกันที่ร้านกาแฟโบราณร้านหนึ่งในตะกั่วป่าเมืองเก่า เก่าจริงอะไรจริง แบบไม่ต้องประดิษประดอย เราพักอยู่นี่กันนานเลย ที่นี่ชิลดี มีลุงๆมานั่งจิบชากัน พักจนแดดร่มลมตก ค่อยออกไปเดินเล่นกันต่อ
ร้านกาแฟที่นั่งพัก
เราว่าตะกั่วป่าเป็นเมืองน่ารักๆเมืองนึงเลย อาคารบ้านเรือนยังคงแบบเก่าอยู่ แต่อาจจะเป็นสไตล์ชิโนที่ถูกประยุกต์มาอีกที มันเลยจะไม่เหมือนบ้านที่ภูเก็ต หรือที่อื่นที่เป็นสไตล์นี้
STREET ART TAKAUPA
มี Street Art นิดๆ พอให้ดูเพลินๆ ซึ่งเราว่าเดี๋ยวในอนาคตอาจจะมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าเป้นสตรีทอาร์ทที่บอกอะไรคนที่มาตะกั่วป่าได้ น่าจะดีกว่านี้ ตอนนี้อาจจะละเลงสนุกมือไปหน่อย แหะๆ แต่ก็ถ่ายรูปสนุกดี :)))
เดินไปแวะไปเรื่อยๆ
ร้านนาฬิการ้านนี้เราชอบมาก คุณลุงก็ใจดี ให้เม้ามอย ให้ถ่ายรูป
บ้านเก่าบางหลัง ได้ถูกเปลี่ยนชั้นล่างให้เป็นพื้นที่จัดนิทรรศการ งานแสดง โชว์ภาพถ่าย ประวัติและบุคคลสำคัญของตะกั่วป่า ในโครงการ Takaupa my home น่าสนใจนะ มีแต่รูปเท่ๆ แล้วก็เพิ่งรู้ว่า คนตะกั่วป่ามีแต่คนเก่งๆ ^_^
วันที่เราไปเป็นวันอาทิตย์ มีถนนคนเดินพอดี ของกินเพียบบบบบ
สะพานเหล็ก ตะกั่วป่า
เรากะว่าจะไปให้ทันดูพระอาทิตย์ตกที่เมมโมรี่บีช แต่กลับแวะไปเรื่อยยยย เพราะขากลับกลับคนละทางกับขามา เลยมีอะไรให้ดูเยอะเลย แม้กระทั่งป้ายรถเมล์ก็แวะ ยังกับเป็นรถสาธารณะยังไงยังงั้น
เนี่ย
ป้ายรถเมล์ที่นี่เค้าเป็นแบบนี้ มันอดไม่ได้ เลยจอดไปแชะซักภาพ แล้วเป็นป้ายแบบนี้หลายๆอันติดกันเลยนะ ชอบอะ
ขับไปเรื่อยๆ เราจะเจอสะพานเหล็ก เค้าว่ากันว่า เมื่อก่อนสะพานนี้เป็นสะพานไว้ขนส่งแร่ เมื่อก่อนที่นี่เป็นเหมืองไง (เหมือนในหนังเรือมหาลัยเหมืองแร่) แต่ตอนนี้พอไม่มีเหมือง มันเลยกลายเป็นทางลัดข้ามทุ่งนาแทน สะพานไม้สังขละบุรี หรือจะสู้สะพานเหล็กตะกั่วป่า เท่ดี
พระอาทิตย์ตกดินที่เมมโมรี่บีช
จากถนนใหญ่ขับเข้ามา ค่อนข้างลึกพอสมควร เป็นเหมือนหาดลี้ลับ เข้าป่าเข้าดง กว่าจะเข้าไปได้ ทางขรุขระด้วย ขับเร็วไม่ได้ ต้องระวังนะ เราขับๆอยู่ หางตาก็ไปเจอกับอะไรซักอย่างในป่า
“เชี่ยยยย~~!!!”
“ไม่ใช่!!
นั่นมันช้างงงงง!!!”
ช้างป่าหรอวะ มันมีช้างอยู่ในนี่ด้วย การขับรถมาในนี้อะไรมันจะระทึกขนาดนั้น ไม่เห็นควานช้างด้วย เลยจอดถ่ายรุปแป๊ปนึง แต่คิดว่ามันไม่น่ามีอะไรหรอก ก็หน้าปากซอยมันเป็น แคมป์ช้างไง มันอาจจะแค่หลุดออกมาหาอะไรกินก็ได้ เหมือนตอนเราโดดเรียนอะแหละ – -“
เรามาถึงที่นี่ก็เย็นมากแล้ว อยากเล่นเซิร์ฟก็เล่นไม่ทัน เพราะมันมืดก่อน เช่าบอร์ดไม่คุ้ม เลยเปลี่ยนเป็นนั่งชิลแทน ไว้ค่อยมาเล่นไหม่พรุ่งนี้แล้วกัน บังเอิญอีกครั้ง ในวันอาทิตย์ ที่นี่มีโปรโมชั่น ซื้อเบียร์ 2 แถม 1 แอร๊ยยย มีหรอจะพลาด คิคิ
สวนอนุสรณ์สึนามิ บ้านน้ำเค็ม
วันสุดท้ายที่เขาหลักแล้ว เรากะให้วันนี้เป็นวันเปื่อยๆ ไม่รีบ ไม่เร่ง แต่ขอแค่ไปเล่นเซิร์ฟให้ทันก็พอ
เราสองคนค่อนข้างอินกับเหตุการณ์ซึนามิมาก ในระหว่างทริปนี่จะคุยกันเรื่องนี้ตลอดเวลา วันนี้เลยขี่มอไซด์มาดู สวนอนุสรณ์สึนามิ ที่บ้านน้ำเค็ม ที่นี่จะสลักรายชื่อผู้เสียชีวิตจากเหตุการสึนามิ ที่มีทั้งชาวไทยและต่างชาติ เป็นร้อยเป็นพันชื่อ แต่นี่คือมีชื่อแค่บางส่วนเท่านั้น เพราะที่บ้านน้ำเค็มนี้ถือว่าโดนค่อนข้างหนัก มีผู้เสียชีวิตกว่า 1,400 คน สุญหายไปไม่รู้อีกกี่คน
เราเดินผ่านช่องทางเดิน ฝั่งนึงเป็นรายชื่อ ฝั่งนึงเป็นกำแพงซีเมนต์โค้งสูง รู้สึกเหมือนเดินอยู่ในคลื่นยักษ์ จะว่าหดหู่ก็หดหู่นะ แต่มันเป็นสิ่งก่อสร้างหนึ่งเพื่อให้คนที่ยังอยู่ได้รำลึกถึงคนที่จากไป
อนุสรณ์แห่งนี้ ตั้งอยุ่ริมทะเล มีที่นั่งพักผ่อน และร้านอาหารทะเลด้วย
อีกจุดนึงที่เราไปต่อคือ แหลมประการัง อันนี้ไม่มีอะไรค่ะ 5555 เป็นแหลมที่ยื่นเข้าไปในทะเล แต่เล่นน้ำไม่ได้
Memories Beach Bar
จุดสุดท้ายของทริป ระหว่างทางลึกๆเข้าไปในเมมโมรี่ เราเล็งจุดถ่ายรูปไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทั้งหมดนี้อยู่ในเส้นทางเดียวกัน จากถนนใหญ่ตรงไปยังทะเล สวนยาง ทางอุโมงต้นไม้
ทุ่งหญ้าสะวันน่า
ป่าสน
ดงบอน
แล้วก็ถึงจุดหมายของเราซักที ได้เล่นเซิร์ฟสมใจ
TIME TO GO BACK
จบทริปพังงาอย่างสวยงาม นี่อยู่ตั้งห้าวัน ยังมีที่ที่ไม่ได้ไปอีกตั้งหลายที่ ฝั่งเกาะปันหยี เกาะเจมส์บอน จุดชมวิวเสม็ดนางชี เขาสก เกาะพระทอง เกาะคอเขา เกาะยาว โอ้ยยย เยอะ เก็บไว้มารอบหน้าดีกว่า รอบนี่ถึงเที่ยวไม่ครบ แต่เราว่ามันก็ครบเครื่อง ไม่เหนื่อยมาก กำลังพอดี
บ๊ายบายนะ พังงา เดี๋ยวมาไหม่ แต่ยังไม่กลับบ้านนะ 555 ทริปเรายาว ตามโปรเจคเก็บเกาะรอบประเทศไทย เที่ยวไปตามกำลังทรัพย์ :)
ไปเกาะช้างระนองต่อ…
SPECIAL THANKS
ขอบคุณ ฟาง เพื่อนร่วมทางที่น่ารัก เป็นทั้งช่างภาพ เป็นทั้งเพื่อนเม้ามอยและหลงทาง
ขอบคุณ พี่ต๊ะ และลูกลิงทั้งหลายในบ้าน Monkey Dive Hostel
ขอบคุณ พี่เต๋ง ที่แนะนำร้านอร่อยๆในเขาหลักให้ทาน
ขอบคุณ LOVE ANDAMAN
ขอบคุณ TRAVELOKA
ขอบคุณ CANON EOS M10
ขอบคุณผู้อ่านทุกคน
ขอบคุณจากใจดวงเล็กๆ :}
และนี่ก็เป็นทริป “พังงา” ในแบบของเรา
แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าเด้อ
ต้นอ้อ :}
